ئیمام ناصر محمد یەمانی
08 - 05 - 1435 کۆچی
09 - 03 - 2014 زایینی
05:38 بەیانی
(بەپێی ساڵنامەی فەرمی مەککە دایکی دێیەکان)
[بۆ بەدواداچوونی بەستەری سەرەکی بەشداری بەیانەکە]
https://albushra-islamia.com./showthread.php?p=135138
ـــــــــــــــــــــ
بەیانی دوو حەسرەت کە لە مەحکەمی قورئان ئاماژەی پێکراوە بۆ سەرجەم مرۆڤ و جن ..
بەناوی اللە ی لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییتر، دروودو سڵاو لەسەر سەرجەم نێردراوو پێغەمبەرەکانی و کەس و کارە چاکەکانیان لە یەکەمیانەوە تا دواهەمینیان محمد نێردراوی اللە، ئەی ئەوانەی باوەڕتان هێناوە دروودو سڵاوی لەسەر بدەن وە لەسەر نێردراوەکانی اللە لە پێش ئەو جیاوازی ناکەین لەنێوان هیچ یەکێک لە نێردراوەکانی و ئێمەش خۆمان بەدەستەوە دەدەین بۆی، پاشان لەدوای ئەمە..
ئەی خۆشەویستەکەم لەبەر اللە (مجتهد للحق)، من دەتبینم دەمەقاڵێ لەگەڵ پشتیوانە حەقەکان دەکەیت و بە بەتاڵ هەوڵ و کۆششیان لەگەڵ دەدەیت بە هەوڵ و کۆششێکی گەورە وە هەندێک جار پرسیارەکەت وا لێدەکەیت هەروەکو بڵێی لە دەرەوەیدا مەنتقی بێت بۆ پرسیارکاران، وە پێویستە لەسەرمان بەڵگەت بەسەردا جێبەجێ بکەین لە مەحکەمی بەڵگەکەی اللە لەسەرت قورئانی گەورە وە پێی هەوڵ و جیهادو کۆششێکتان لەگەڵدا بکەین بە هەوڵ و کۆشش و جیهادێکی گەورە.
وە زۆرێکیش لە زانایانی موسڵمانان دەبینم حەسرەتیان کردۆتە ئەوەی لەڕووی زمان و دەستەواژەوە بە تەنها یەک مانا هەڵبگرێت کە ئەویش بریتیە لە پەشیمانی، بۆیەش نکۆڵی لە فەتواکەی اللە دەکەن لە مەحکەمی کتێبەکەی دەربارەی حەسرەتی خەفەتباری لە نەفسی خۆی لەسەر بەندەکانی لەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿29﴾ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿30﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿31﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿32﴾} صدق الله العظيم [يس].
جا لەپاش ئەمە ئیمام مەهدی ناصر محمد یەمانی وەڵامی سەرجەم پرسیارکاران دەداتەوەو دەڵێم: ئەی گەلی باوەڕداران بە پەروەردگاری هەموو خەڵکی جیهان ئەوانەی بڕواتان هەیە بەوەی هەر بەڕاستی ئەو لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییترە وە باوەڕتان بە کتێبەکەی قورئانی گەورە هەیە، ئەمەش بەیانی حەق و ڕاست و دروست بۆ ئێوە، لە کاتێکدا هەمیشە هیچ ناڵێم لەسەر اللە تەنها حەق و ڕاست و دروست نەبێت، وە سەرەتا هەڵدەستین بە بەیانی حەسرەت لە قورئانی گەورە کە لە مەحکەمی قورئانی گەورە بۆتانی دەردەهێنین
بەوەی حەسرەت لە نەفس یان ئەوەتا دەبێتە حەسرەتی پەشیمانی یان حەسرەتی خەفەتباری، ئێستاش دێینە سەر بەڵگەی ئاشکرا بۆ بەیانی حەسرەت لە نەفس، جا یان ئەوەنا دەبێتە حەسرەت لەنەفس بە پەشیمانی یان ئەوەتا دەبێتە حەسرەت لەنەفس بە خەفەتباری.
وە ئێستاش دێینە سەر بەڵگەی حەسرەتی پەشیمانی، جا ئەمە لە مەحکەمی کتێبەکەی اللە دەبینن لەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الزمر].
ئەمەش حەسرەتی پەشیمانیە لە ناخی خۆیان لەسەر ئەم لادان و سەرپێچیانەی دەیانکرد لەفەرمانی پەروەردگارەکەیان، جا حەسرەتی پەشیمانیەکە لە ناخیان لەدوای ئەمە دێت کە اللە بە سزاکەی خۆی لەناوی بردن و زانیان ئەوان نێردراوە حەقەکەی لای پەروەردگارەکەیان بە درۆ زانیوە بۆیەش حەسرەتی پەشیمانی لە ناخیاندا هاتووە لەسەر بێباوەڕیەکەیان بە اللە و نێردراوەکانی. بەپشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ (40) فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بالحقّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاء فَبُعْداً لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (41)} صدق الله العظيم [المؤمنون].
ئێستاش دێینە سەر بەیانی حەسرەتی خەفەتباری و ئەسەف لە نەفس لەسەر ئەوانی تر، جا ئەمە لەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرزدا دەبینین:
{فَلا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَيْهِمْ حَسَرَاتٍ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا يَصْنَعُونَ} صدق الله العظيم [فاطر:8].
جا حەسرەت لە نەفس لەسەر ئەوانیتر بەمانای ئەسەف و خەفەتباری دێت، بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{فَلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ عَلَى آثَارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهَذَا الْحَدِيثِ أَسَفًا} صدق الله العظيم [الكهف:6].
نموونەش لەسەر ئەمە حەسرەتەکەی پێغەمبەری اللە یەعقوبە لەسەر کوڕەکەی یوسف دروودو سڵاوی اللە یان لەسەر بە حەسرەتی خەفەتباری و ئەسەف لەسەر منداڵە ون بووەکەی. اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی:
{وَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَقَالَ يَا أَسَفَى عَلَى يُوسُفَ وَابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌ} صدق الله العظيم [يوسف:84].
بە هەمان شێوە حەسرەتی اللە لەسەر بەندەکانی بریتیە لە حەسرەتی خەفەتباری لە نەفسی اللە لەسەر بەندەکانی لەدوای ئەوەی کارەساتەکە گرتنی. اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی:
{إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿29﴾ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿30﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿31﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿32﴾} صدق الله العظيم [يس].
وە بۆ پرسیارکاران ڕوون دەبێتەوە بەوەی حەسرەت لە مەحکەمی قورئانی گەورە لە دوو بەیان پێک دێت، جا یان ئەوەتا دەبێتە حەسرەت لە نەفس بە پەشیمانی یان ئەوەتا دەبێتە حەسرەت لە نەفس بە خەفەتباری لەسەر کەسی تر.
جا بەیانی حەسرەتی بەندەکانتان لەنەفسی خۆیان بۆ ڕوون بوویەوە بە پەشیمانی لەسەر ئەم لادان و سەرپێچیانەی دەیانکرد لە فەرمانی پەروەردگارەکەیان لەبەرئەوەی زەرەرمەندبوون وە بە نەمری لە دۆزەخ دان تا ئەوکاتەی اللە بیەوێت، بەهەمان شێوە بۆ پرسیارکاران حەسرەتی اللە لەسەر بەندەکانی ڕوون بوویەوە کە بریتیە لە حەسرەتی خەفەتباری لە نەفسی خۆی و ئەسەف لەسەریان. بە پشتڕاستکردنەوەی فەتواکەی اللە لە مەحکەمی کتێبەکەی قورئانی گەورە لەم فەرموودەیەی پایەبەرزی بۆی:
{إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿29﴾ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿30﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿31﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿32﴾} صدق الله العظيم [يس].
جا ئایا ڕاستی و بەتاڵت بۆ ڕوون بوویەوە ئەی خۆشەویستەکەم لەبەر اللە (مجتهد للحق) بەجوانیش ئارامت لەسەردەگرین و ئێمەش لەتۆ چاکتر ڕێگامان گرتۆتە بەر وە بە قسەو گوفتاری پتەوترەوە، فەرمانیش دەکەین بە ئازادکردنی ئەندامێتیەکەی (مجتهد للحق) تا ماوەیەک تا وەڵاممان،بداتەوە لەسەر بەیانی هەردوو حەسرەتەکە لە مەحکەمی قورئانی گەورە، وە دروودو سڵاو لەسەر نێردراوو پێغەمبەرەکان سوپاس و ستایشیش بۆ اللە ی پەروەردگاری هەموو خەڵکی جیهان..
لەوەیە (مجتهد للحق) بیەوێت بڵێت: "ئەی ناصر محمد یەمانی، گریمان تۆ بەڵگەت بە حەق بەسەر (مجتهد للحق) دا جێبەجێکردووە لە بەیانی هەردوو حەسرەتەکە لە مەحکەمی قورئانی گەورە کە ئەمە حەسرەتی پەشیمانیە لە نەفسی مرۆڤ لەسەر ئەوەی کردوویەتی یان دەبێتە حەسرەتی پەشیمانی لە نەفس لەسەر ئەوەی تووشی گەلێکی تر هاتووە، وە پرسیارەکەش ئەی ناصر محمد ئەمەیە: ئەی ئایا ئەمە مانای ئەوە نیە دواتر اللە خەفەتباریەکەی بەردەوام دەبێت لەسەر بەندە سزادراوەکانی لەئاگری دۆزەخ؟". جا لەپاش ئەمە ئیمام مەهدی ناصر محمد یەمانی وەڵامی سەرجەم پرسیارکاران دەداتەوەو دەڵێم: بەڵێ سوێند بە پەروەردگاری اللە م، بەڕاستی پەروەردگارم خەفەتبارە لە نەفسی خۆی لەسەر ئەم بەندانەی پەشیمانن لەسەر ئەم لادان و سەرپێچیانەی دەیانکرد لە فەرمانی پەروەردگارەکەیان؛ بەڵکو خەفەتبارە لەسەریان بە درێژایی هەزاران ساڵ هەر لە ساتی حەسرەتەکەی ئەوان لەسەر ئەم لادان و سەرپێچیانەی کردوویانە لە فەرمانی پەروەردگارەکەیان؛ بەڵکو خەفەتباری اللە گەورەترە لە خەفەتباری دایکێکیش لەسەر منداڵەکەی لەو کاتەی دەبینێت هاوارو ناڵەیەتی لە ئاگری دۆزەخدا تەنانەت ئەگەر هەزار ساڵیش سەرپێچی کردبێت، جا بەهەمان شێوە خەفەتباری دایکەکە لەسەر منداڵەکەی خەفەتباریەکی گەورەیە بە ڕەچاوکردنی هەبوونی ڕەحم و بەزەیی لە دڵەکەی بۆ منداڵەکەی؛ بەڵکو خەفەتباری اللە گەورەترە لەسەر بەندەکەی کە لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بەزەییترە! بەڵام ئەوان بەردەوام ستەم لەخۆیان دەکەن بە بێئومێدبوون لە ڕەحمەت و میهرەبانی و بەزەیی پەروەردگارەکەیان.
جا لێرەدا خاوەن ژیری و هۆشمەندەکان ماوەیەک دەوەستن بۆ ئەوەی بە قووڵی بە عەقڵ و مەنتق بیربکەنەوە، جا لەپاش ئەمە یەکێکیان دەڵێت: "ئەی ناصر محمد، مادام گەورەیی خەفەتباریەکەی اللە مان بۆ ڕوون بوویەوە لەسەر بەندە ستەمکارەکانی لە خۆیان کەواتە لەبەرچی اللە ئێمەی دروستکردووە؟". جا لەپاشان ئیمام مەهدی ناصر محمد یەمانی وەڵامی دەداتەوەو دەڵێم: وەڵامەکە لە مەحکەمی کتێبدا دەبینیەوە لەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{وَمَا خَلَقْت الجنّ وَالْإِنْس إِلَّا لِيَعْبُدُونِ} صدق الله العظيم [الذاريات:56].
جا لەپاش ئەمە قۆڵەکانیان هەڵدەماڵن بۆ هاتنەجێی هیدایەتی ئوممەت تا سوپاسگوزار بن جا کۆشش دەکەن بۆ دەستپێکردنی هاتنەجێی ئامانجی ڕازی بوونی نەفسی پەروەردگارەکەیان. جا لەپاش ئەمە خاوەنی زانستی کتێب (ئیمام مەهدی) وەڵامی خاوەن ژیری و هۆشمەندەکان دەداتەوەو دەڵێم: کەواتە بەڕاستی ئێوە ڕازیبوونەکەی اللە ی ڕەحمانتان کردووە بە ئامانج و کۆشش دەکەن بۆ هاتنەجێی ئەم ئامانجەی پێچەوانەی ئامانجی خەشم لێگیراوەکانە لە شەیتانە جن و مرۆڤەکان، جا ئەوان ئامانجێکیان هەیە لە نەفسی اللە ی ڕەحمان هەروەکو چۆن ئێوە ئامانجێکتان هەیە لە نەفسی اللە ی ڕەحمان، هەرچی ئامانجی تایبەتی شەیتانەکانە لە نەفسی اللە بریتیە لە هاتنەجێی توڕەییەکەی اللە لەسەر هەموو بەندەکانی وە ڕقیان لە ڕازیبوونەکەیەتی، بۆیەش شەیتانە جن و مرۆڤەکان بە توڕەییەکەی اللە لەسەر خۆیان واز ناهێنن و ئەمەشیان لەلا بەس بێت؛ بەڵکو کۆشش دەکەن بۆ هاتنەجێی توڕەییەکەی اللە لەسەر هەموو بەندەکانی. وە لەبەرئەوەی شەیتانە جن و مرۆڤەکان بەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرزیان زانیوە:
{إِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنكُمْ وَلَا يَرْضَىٰ لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ وَإِن تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ} [الزمر:7].
بۆیە شەیتان و تاقمەکەی بەهەموو حیلەو هۆکارێک کۆشش دەکەن بۆ هاتنەجێی ئامانجەکە لە نەفسی پەروەردگارەکەیان کە بریتیە لە ڕازینەبوونی اللە لەسەر بەندەکانی. وە ڕێگای شەیتان و تاقمەکەی بۆ هاتنەجێی ئەم ئامانجە بریتیە لەوەی بەندەکانی اللە سوپاسگوزار نەبن، بۆیەش اللە ئامانجەکەی شەیتانی لە نەفسی اللە ی ڕەحمان ڕوونکردۆتەوە لە چیڕۆکەکانی قورئان:
{ثُمَّ لَآتِيَنَّهُم مِّن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَن شَمَائِلِهِمْ وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ (17)} صدق الله العظيم [الأعراف].
بۆیەش شەیتان کۆشش دەکات بۆ گومڕاکردنی بەندەکان تا سوپاسگوزار نەبن؛ تا اللە ڕازی نەبێت لەسەریان، جا شەیتان بانگیان دەکات بۆ بێباوەڕی لەبەرئەوەی اللە بە بێباوەڕی بەندەکانی ڕازی نابێت. بەپشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{إِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنكُمْ وَلَا يَرْضَىٰ لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ وَإِن تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ} صدق الله العظيم [الزمر:7].
وە ئەی گەلی زانایانی ئوممەت، داواتان لێدەکەم بەم اللە یە گەورەیەی کە ئێسک زیندوو دەکاتەوە لەدوای ئەوەی ڕزیوو پڕوتوکاو بووە پەروەردگاری ئاسمانەکان و زەوی و ئەوەشی لە نێوانیانەو پەروەردگاری عەرشی گەورە، ئایا دەبینن ئیمام ناصر محمد یەمانی لەسەر بەتاڵ بێت بەهۆی ئەوەی ئەو کۆشش دەکات بۆ هاتنەجێی ئامانجێکی پێچەوانەی ئامانجی شەیتانەکان لە نەفسی پەروەردگارەکەیان؟ سوپاس و ستایشیش بۆ ئەو اللە یەی کە پشتگیری کردووم بەم گەلەی اللە خۆشیدەوێن و ئەوانیش ئەویان خۆشدەوێت منیش نایانناسم و چاوەکانیشم زۆرێک لەوانی نەبینیوە.
جا گوێ لە فەتوا دووبارەکەم بگرن دەربارەیان:
سوێند دەخۆم بەم اللە یەی هیچ پەرستراوێکی تر نیە جگە لە ئەو نەبێت وە هیچ کەسێک نیە بەندایەتی بۆ بکرێت جگە لە ئەو نەبێت، پەروەردگارەکەیان بە مەلەکوتی ئەم بەهەشتەش ڕازیان ناکات کە پانتاییەکەی هێندەی پانتایی ئاسمانەکان و زەویە تا ئەوکاتەی ئەو ڕازی دەبێت.
لەوەیە یەکێک لە پرسیارکاران بیەوێت بڵێت: "ئەی ناصر محمد، مادام حەسرەتەکەت بۆ ڕوونکردینەوە لە نەفسی اللە لەسەر بەندە سزادراوەکانی جگە لەشەیتانەکان نەبن ئەوا بێگومان دواتر حەسرەت و خەفەتباریەکەی اللە بەردەوام دەبێت لە نەفسی اللە لەسەریان مادام ئەوان هاوارو ناڵەیانە لە ئاگری دۆزەخ وە هەرگیزیش خەفەتباریەکە ناڕوات لە نەفسی اللە تا ئەو کاتەی اللە لە ئاگرەکەی دەریان دەهێنێت و دەیانخانە ناو بەهەشتەکەیەوە، جا پرسیارەکە ئەوەیە ئەی ناصر محمد: ئایا دواتر ئەمە دێتەجێ لەدوای ئەوەی ستەمکارەکان سزای تاوان و لادانەکانیان دەچێژن بەبێ ستەم کە بە نەمری بڕیاریان لەسەر دراوە لە بەندینخانەی دۆزەخدا؟ جا لەپاش ئەمە بە وەڵامێکی ڕاستەوخۆ لە مەحکەمی کتێب لەلایەن پەروەردگار تەواوی دەکەین. اللە ی پایەبەرز فەرموویەتی:
{فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَسَعِيدٌ ﴿١٠٥﴾ فَأَمَّا الَّذِينَ شَقُوا فَفِي النَّارِ لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَشَهِيقٌ ﴿١٠٦﴾ خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّكَ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ ﴿١٠٧﴾} صدق الله العظيم [هود].
لەوەیە سەرجەم زانایانی موسڵمانان و نەصاراو یەهود بیانەوێت بڵێن: "ئەی ناصر محمد، جا ئایا لەم ئوممەتەدا ئەم بەندانەی اللە هەن کە هەرگیز ڕازی نابن بە مەلەکوتی ئەم بەهەشتەی پانتانییەکەی هێندەی پانتایی ئاسمانەکان و زەویە لەبەرئەوەی ئەوان هەرگیز ڕازی نابن تا ئەوکاتەی ڕازیبوونی نەفسی پەروەردگارەکەیان دێتەجێ!" جا لەپاش ئەمە ئیمام مەهدی فەتوا بۆ پرسیارکاران دەدات و دەڵێم: سوێند دەخۆم بەوەی کتێبی دابەزاندووەو هەورەکان هاتووچۆ پێدەکات و دەستەو تاقمەکان دەبەزێنێت بەوەی لەم ئوممەتەدا ئەم گەلە هەن کە اللە خۆشیدەوێن و ئەوانیش ئەویان خوشدەوێت هەرگیز ڕازی نابن بە نیعمەتەکانی بەهەشت و حۆریە چاوگەشەکان تا ئەوکاتەی ڕازیبوونی نەفسی خۆشەویستەکەیان اللە ی لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییتر دێتەجێ، وە هەرکەسێکیش لەم گەلە بێت کە اللە خۆشیدەوێن و ئەوانیش ئەویان خۆشدەوێت دواتر بەم ڕاستیە دەزانێت لە نەفسی خۆی، ئەمانە بریتین لەم کەسانەی دڵنیابوونە لەوەی ناصر محمد یەمانی هەر بەڕاستی بریتیە لە مەهدی چاوەڕوانکراو بەبێ شک و گومان و دوودڵی، بەهۆی ئەوەی بە ڕاستی ناوە هەرە گەورەکەی اللە (اسم الله الأعظم) یان زانیوە، جا هەر بەڕاستی سیفەتی ڕازیبوونەکەی اللە یان بینیوە لەسەر بەندەکانی، جا ئەوان وایدەبینن هاتنەجێی ڕازیبوونی اللە لەسەر بەندەکانی بریتیە لە نیعمەتێکی گەورەتر لە بەهەشتەکەی بەبێ شک و گومان و دوودڵی. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (72)} صدق الله العظيم [التوبة].
لەوەیە یەکێک لە پرسیارکاران بیەوێت بڵێت: "جا ئایا ئەم گەلە مەعسومن لە هەڵە کردن؟". لەپاش ئەمە ئیمام مەهدی ناصر محمد یەمانی وەڵامیان دەداتەوەو دەڵێم: بەڵکو ئەوان وەکو ئیمامەکەیان وان کە لەوەیە دەستی (فریشتە) عەتید کەوتبێت لەبەر زۆری نووسینی گوناهەکانیان، بەڵام اللە تۆبەکاران و پاکانی خۆشدەوێت.
وە دروودو سڵاو لەسەر نێردراوو پێغەمبەرەکان سوپاس و ستایشیش بۆ اللە ی پەروەردگاری هەموو خەڵکی جیهان..
براتان؛ ئیمام مەهدی ناصر محمد یەمانی.
_______________
-2-
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلامُ على كافّة أنبياء الله ورسله وآلهم الطيّبين من أوّلهم إلى خاتمهم محمد رسول الله، يا أيّها الذين آمنوا صلّوا عليه وعلى رسل الله من قبله لا نفرّق بين أحدٍ من رسله ونحن له مسلمون، أمّا بعد..
ويا حبيبي في الله (مجتهد للحق)، إنّي أراك تجادل أنصار الحقّ وتجاهدهم بالباطل جهاداً كبيراً وتجعل سؤالك أحياناً وكأنّه منطقي في ظاهره للسائلين، ووجب علينا أن نقيم عليك الحجّة من محكم حجّة الله عليك القرآن العظيم ونجاهدكم به جهاداً كبيراً.
وأرى كثيراً من علماء المسلمين جعلوا الحسرة لغةً واصطلاحاً تحمل معنى واحداً فقط وهو الندم، ولذلك أنكروا فتوى الله في محكم كتابه عن حسرة الحزن في نفسه على عباده في قول الله تعالى: {إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿29﴾ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿30﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿31﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿32﴾} صدق الله العظيم [يس].
ومن ثم يردّ على كافة السائلين الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: يا معشر المؤمنين بربّ العالمين أنه حقاً أرحم الراحمين ومؤمنون بكتابه القرآن العظيم، إليكم البيان الحقّ، حقيق لا أقول على الله إلا الحقّ، ونقوم أولاً ببيان الحسرة في القرآن العظيم نستنبطها لكم من محكم القرآن العظيم أنّ الحسرة في النفس إما أن تكون حسرة ندامةٍ أو حسرة حزنٍ، ونأتي بالبرهان المبين لبيان الحسرة في النفس، فإما أن تكون الحسرة في النفس ندماً وإما أن تكون الحسرة في النفس حزناً.
ونأتي لبرهان حسرة الندم، وتجدونها في محكم كتاب الله في قول الله تعالى: {أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الزمر].
وهذه حسرة ندامةٍ في أنفسهم على ما فرَّطوا في جنب ربهم، وجاءت حسرة الندامة في أنفسهم من بعد أن أهلكهم الله بعذابه وعلموا أنهم كذبوا برسول ربهم الحقّ، ولذلك جاءت حسرة الندامة في أنفسهم على كفرهم بالله ورسله. تصديقاً لقول الله تعالى: {قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ (40) فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بالحقّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاء فَبُعْداً لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (41)} صدق الله العظيم [المؤمنون].
ونأتي لبيان حسرة الحزن والأسف في النفس على الآخرين، ونجدها في قول الله تعالى: {فَلا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَيْهِمْ حَسَرَاتٍ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا يَصْنَعُونَ} صدق الله العظيم [فاطر:8].
ألا وإن الحسرة في النفس على الآخرين تعني الأسف والحزن. تصديقاً لقول الله تعالى: {فَلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ عَلَى آثَارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهَذَا الْحَدِيثِ أَسَفًا} صدق الله العظيم [الكهف:6].
ومثال حسرة نبي الله يعقوب على ابنه يوسف عليهم الصلاة والسلام حسرة حزن وأسف على ولده المفقود. وقال الله تعالى: {وَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَقَالَ يَا أَسَفَى عَلَى يُوسُفَ وَابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌ} صدق الله العظيم [يوسف:84].
وكذلك حسرة الله على عباده إنّما حسرة حزن في نفس الله على عباده من بعد أن أخذتهم الصيحة. وقال الله تعالى: {إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿29﴾ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿30﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿31﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿32﴾} صدق الله العظيم [يس].
وتبيَّن للسائلين أنّ الحسرة في محكم القرآن العظيم تحتوي على بيانين اثنين، فإمّا أن تكون الحسرة في النفس ندماً وإما أن تكون الحسرة في النفس حزناً على الغير.
فتبيّن لكم بيان حسرة العباد في أنفسهم ندماً على ما فرَّطوا في جنب ربهم كونهم أصبحوا خاسرين وفي جهنم خالدين إلاَّ ما شاء الله، وكذلك تبيَّن للسائلين حسرة الله على عباده أنّها حسرة حزنٍ في نفسه وأسف عليهم. تصديقاً لفتوى الله في محكم كتابه القرآن العظيم في قوله تعالى:
{إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿29﴾ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿30﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿31﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿32﴾} صدق الله العظيم [يس].
فهل تبيَّن لك الحقّ من الباطل حبيبي في الله مجتهد للحق؟ وصبرٌ عليك جميل ونحن أهدى منك سبيلاً وأقوم قيلاً، ونأمر بإطلاق عضوية مجتهد للحق إلى حين ليردّ علينا على بيان الحسرتين في محكم القرآن العظيم، وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين..
وربّما يودّ (مجتهد للحق) أن يقول: "يا ناصر محمد اليماني، فلنفرض أنّك أقمت على (مجتهد للحق) الحجّة بالحقّ في بيان الحسرتين في محكم القرآن العظيم أنّهما حسرة الندم في نفس الإنسان على ما فعل أو تكون حسرة حزن في النفس على ما أصاب قوما آخرين، والسؤال يا ناصر محمد: أليس يعني هذا أنّ الله سوف يستمر حزنه على عباده المعذبين في نار الجحيم؟". ومن ثم يردّ على كافة السائلين الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: بلى وربي الله، إنّ ربي حزين في نفسه على عباده النّادمين على ما فرَّطوا في جنب ربِّهم؛ بل حزين عليهم منذ آلاف السنين منذ لحظة حسرتهم على ما فرَّطوا في جنب ربهم؛ بل حزن الله عليهم أعظم من حزن الأم على ولدها حين تراه يصطرخ في نار الجحيم حتى ولو عصاها ألف عام، فكذلك حزنها على ولدها حزن عظيم نظراً لوجود الرحمة في قلبها بولدها؛ بل حزن الله أعظم على عبده وهو أرحم الراحمين! ولكنهم كذلك ظلموا أنفسهم باليأس من رحمة ربهم.
وهنا يقف أولو الألباب برهةً من الوقت للتفكير العميق بعقلٍ ومنطقٍ، ومن ثم يقول أحدهم: "يا ناصر محمد، ما دام تبيّن لنا عظيم حزن الله على عباده الظالمين لأنفسهم فلماذا خلقنا الله؟". ومن ثم يردّ عليه الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: تجد الجواب في محكم الكتاب في قول الله تعالى: {وَمَا خَلَقْت الجنّ وَالْإِنْس إِلَّا لِيَعْبُدُونِ} صدق الله العظيم [الذاريات:56].
ومن ثم يشمِّرون لتحقيق هدى الأمّة ليكونوا شاكرين فيسعون لبدء تحقيق هدف رضوان نفس ربهم. ومن ثم يردّ على أولي الألباب صاحب علم الكتاب وأقول: إذاً فقد اتَّخذتم رضوان الرحمن غاية وتسعون لتحقيق الهدف المعاكس لهدف المغضوب عليهم من شياطين الجن والإنس فلهم غاية في نفس الرحمن كما لكم غاية في نفس الرحمن، فأمّا هدف الشياطين المحصور في نفس الله هو تحقيق غضب الله على عباده أجمعين وكرهوا رضوانه، ولذلك لم يكتفِ شياطين الجن والإنس بغضب الله عليهم وحسبهم ذلك؛ بل يسعون إلى تحقيق غضب الله على عباده أجمعين. وبما أنّ شياطين الجن والإنس علموا بقول الله تعالى: {إِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنكُمْ وَلَا يَرْضَىٰ لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ وَإِن تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ} [الزمر:7]، ولذلك يسعى الشيطان وحزبه بكلّ حيلةٍ ووسيلةٍ إلى تحقيق الهدف في نفس ربهم وهو عدم رضوان الله على عباده. وطريق الشيطان وحزبه إلى تحقيق ذلك الهدف هو أن لا يكون عبيد الله شاكرين، ولذلك بيَّن الله لكم هدف الشيطان في نفس الرحمن في قصص القرآن: {ثُمَّ لَآتِيَنَّهُم مِّن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَن شَمَائِلِهِمْ وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ (17)} صدق الله العظيم [الأعراف].
ولذلك يسعى الشيطان إلى إضلال العباد حتى لا يكونوا شاكرين؛ حتى لا يرضى الله عليهم، فيدعوهم الشيطان للكفر كون الله لا يرضى لعباده الكفر. تصديقاً لقول الله تعالى: {إِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنكُمْ وَلَا يَرْضَىٰ لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ وَإِن تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ} صدق الله العظيم [الزمر:7].
ويا معشر علماء الأمّة، سألتكم بالله العظيم من يحيي العظام وهي رميم ربّ السماوات والأرض وما بينهما وربّ العرش العظيم، فهل ترون الإمام ناصر محمد اليماني على باطلٍ بسبب أنّه يسعى إلى تحقيق الهدف المعاكس لهدف الشياطين في نفس ربهم؟ والحمد لله الذي أيّدني بقوم يحبّهم الله ويحبّونه وأنا لم أعرفهم ولم ترَ أعيني كثيراً منهم. فاسمعوا لفتواي المتكررة في شأنهم:
أقسم بالله الذي لا إله غيره ولا معبود سواه، لا يرضيهم ربهم بملكوت الجنة التي عرضها السموات والأرض حتى يرضى.
وربّما يودّ أحد السائلين أن يقول: "يا ناصر محمد، ما دام تبيّن لنا الحسرة في نفس الله على عباده المعذبين غير الشياطين فحتماً سوف تستمر الحسرة والحزن في نفس الله عليهم ما داموا يصطرخون في نار الجحيم ولن يذهب الحزن من نفس الله حتى يخرجهم الله من ناره فيدخلهم جنته، والسؤال يا ناصر محمد: فهل سوف يتحقق ذلك بعد أن يذوق الظالمون لأنفسهم وبال أمرهم من غير ظلمٍ وهو محكوم عليهم بالخلود في سجن الجحيم؟". ومن ثم نكتفي برد الجواب في محكم الكتاب من الربّ مباشرة. قال الله تعالى: {فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَسَعِيدٌ ﴿١٠٥﴾ فَأَمَّا الَّذِينَ شَقُوا فَفِي النَّارِ لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَشَهِيقٌ ﴿١٠٦﴾ خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّكَ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ ﴿١٠٧﴾} صدق الله العظيم [هود].
وربّما يودّ كافة علماء المسلمين والنصارى واليهود أن يقولوا: "يا ناصر محمد، فهل يوجد في هذه الأمّة عباد لله لن يرضوا بملكوت الجنة التي عرضها السماوات والأرض كونهم لن يرضوا حتى يتحقق رضوان نفس ربهم!" ومن ثم يفتي الإمام المهديّ على السائلين وأقول: أقسم بمن أنزل الكتاب وأجرى السحاب وهزم الأحزاب إن في هذه الأمّة قوم يحبهم الله ويحبونه لن يرضوا بجنات النعيم والحور العين حتى يتحقق رضوان نفس حبيبهم الله أرحم الراحمين، وكل من كان من قوم يحبهم الله ويحبونه سيعلم بهذه الحقيقة في نفسه، أولئك الذين أيقنوا أنّ ناصر محمد اليماني هو حقا المهديّ المنتظر لا شك ولا ريب، بسبب أنّه علمهم بحقيقة اسم الله الأعظم، فوجدوه حقا صفة رضوان الله على عباده، فهم يرون أنّ تحقيق رضوان الله على عباده لهو النعيم الأعظم من جنته لا شكّ ولا ريب. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (72)} صدق الله العظيم [التوبة].
وربّما يودّ أحد السائلين أن يقول: "وهل هؤلاء القوم معصومون من الخطيئة؟". ومن ثم يردّ على السائلين عنهم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: بل هم كمثل إمامهم لربما كلّت يد عتيد لكثرة ما كتب من ذنوبهم، ولكن الله يحب التوابين ويحب المتطهرين.
وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
_______________
اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس.. 
بەیانی دوو حەسرەت کە لە مەحکەمی قورئان ئاماژەی پێکراوە بۆ سەرجەم مرۆڤ و جن ..
